Laatste actualiteiten op het Noorder eiland
Blijf op de hoogte en volg Emmy
21 Juli 2008 | Nieuw Zeeland, Wellington
Kia ora achterblijvers,
Omdat wij meiden zijn die zich aan hun beloftes houden is hier alweer het volgende bericht.
Vanuit Bay of Islands naar Hamilton gereisd voor een tussenstop onderweg naar Taihape. Daar dachten we lekker ouderwets kipsate met rijst en pindasaus te eten, maar zoals wel vaker was dit weer eens niet wat we gedacht hadden en dus was het niet te vreten.
Na het eten hebben we onze favoriete hobby poolen weer uitgeoefend...oefening baar (d) (t) kunst!! Vervolgens weer iets te laat op de camping aangekomen, waardoor we onze (vergeten) was niet meer uit de droger konden halen omdat de deur van het washok op slot zat. Gelukkig kan je hier voor noodgevallen altijd de beheerder wakker maken. En ja, dit was zeker een noodgeval want onze slaapspullen zaten erin en het is hier nou niet bepaald warm s’nachts. Maar goed, de beheerder was er niet al te blij mee en vroeg meteen wanneer we weer weg gingen...
Dat was de volgende dag. We vervolgden onze reis naar Taihape en dankzij ons uitgebreidde vooronderzoek wisten we dat ook daar een holidaypark gevestigd was. Sjonge jonge, wat een chagerijnig wijf daar zeg! Maar goed, trokken wij ons niets van aan natuurlijk. Misschien had het iets te maken met het feit dat wij gingen douchen onder schoonmaaktijd, gingen eten in de tv-lounge, met vieze schoenen op vloerbedekking hadden gelopen, de heater nog aanstond (wat overigens niet eens door ons kwam, maar goed dat wist zij niet) én ook nog eens de trampoline hadden geleend...Verder heb je van ons geen last natuurlijk!
Die middag nieuwe vrienden gemaakt met de eigenaar van de lottowinkel waar wij een aantal uurtjes gebruik hebben gemaakt van het internet. Dit duurt over het algemeen bij ons nogal lang, want die site he....Maar goed, hij noemde ons al zijn vrienden want hij kende ons al 3 uur en dacht dat we de hele nacht zouden blijven. Het is dus blijkbaar helemaal niet zo moeilijk om nieuwe vrienden te maken!
De volgende dag naar Gravity Canyon. Eerst nog even langs onze lotto-vriend want we hadden weer nieuwe videoruimte waar we gebruik van wilde maken.
Gravity Canyon is zeg maar een soort van kloof tussen 2 bergen in waar je kan bungy jumpen, wat wij overigens niet gedaan hebben...en waar de flying fox is, een soort van kabelbaan waar je aan hangt die van 170 meter hoogte met 160 km/h naar beneden foxt. Dat hebben wij natuurlijk effies gedaan, was niet erg sensationeel dus hebben we de swing er ook nog ffies achteraan gedaan. Hierbij val je vanaf 80 meter hoogte naar beneden en vervolgens swing je heen en weer aan een touw. Dit was echt heel gaaf!!! En ook een heeeeel klein beetje eng :) Ow, en even voor de goeie orde: dit is de hoogste swing in de wereld!! En...we waren swing-modellen!! Voor hun nieuwe promotie filmpje en folders hebben ze gewacht tot de juiste personen langskwamen...wij! Haha, nee hoor grapje. Maar toevallig was er net die dag een fotograaf en natuurlijk wilden wij wel meewerken. Ging allemaal erg officieel, we moesten een heel formulier invullen en tekenen dat wij vrijwillig mee hebben gewerkt en dat ze het mogen showen...zal er erg charmant uizien, wij zijn benieuwd!!
Na al die spanning en sensatie gierden de adrenaline door ons lijf en hadden we echt meer actie nodig!! Tot onze blijdschap vonden we op de camping een mega-sensationele-super-spannende........trampoline!!! Dat maakte onze dag wel compleet!
De volgende dag weer vroeg ons nest uit want we hadden besloten om te gaan paardrijden in River Valley. Dit is een ontzettend mooi gebied waar je door alle heuvels die ontzettend op elkaar lijken erg snel verdwaald! En waar je over een autorit die normaal 30 minuten duurt een uur langer doet, we zijn zelfs slow-drivers genoemd toen we de weg vroegen!
Maar goed, het paardrijden was erg leuk. De rit duurde ruim 4 uur en doordat je steeds berg op en berg af ging hadden we de volgende dag overal spierpijn!!
Na het paardrijden zijn we naar Upper Hutt gereden. Volgens onze planning zouden we daar rond 18.00 uur zijn, maar het was 20.00 uur toen we aankwamen. Zegt natuurlijk helemaal niets over onze planning of rijkunsten! In Upper Hutt en omstreken woont een groot deel van José’s familie. We zijn in totaal 3 nachten gebleven, in luxe huizen met 2 badkamers en een mega-tweepersoonsbed wat totaal niet verkeerd was. Niet zo comfortabel als onze campervan natuurlijk, maar je kan niet alles hebben he! Ze hebben ons Wellington geshowt, we zijn naar een museum geweest, we hebben luxe gedineerd, we zijn naar de Paua fabriek in Carterton geweest (Paua is een schelp met een hele mooie binnenkant van regenboog-kleuren) waar Jose een aantal souvenirs heeft gekocht, we zijn wezen bowlen én we hebben het nachtleven van Wellington meegemaakt! Wat een hoeren lopen daar!! Nu denken heel wat lezers: ik neem het eerstvolgende vliegtuig naar Wellington want daar zijn ze lekker makkelijk :) Natuurlijk hebben wij ons erg goed gedragen en zien de britten ons als hele leuke, gezellige meiden met erg veel zelfrespect, haha!
Zondag hebben we na een korte nachtrust wat cd’tjes gebrand omdat we die ene cd die we al hadden een beetje wilden afwisselen. Daarna moesten we ons haasten voor de ferry naar Picton, het zuider eiland. Eenmaal daar aangekomen had de boot vertraging en vertrokken we uiteindelijk 2 uur later! Dat gaf ons even tijd om alvast wat foto’s en filmpjes te ordenen voor op onze site en om dit verhaaltje te schrijven. Op deze manier gaat het bijwerken van de site morgen ietsjes sneller en doen we er ipv 3 nog maar 2 uur over...
We zijn erg benieuwd naar het zuider eiland. Volgens iedereen die we hebben gesproken is het veel mooier dan het noorder eiland, terwijl wij dat al erg mooi vonden. Ook schijnt het zo te zijn dat het er veel kouder is...we zullen zien! En zodra wij het weten horen jullie het ook!
Haere ra,
Emmy en José
Omdat wij meiden zijn die zich aan hun beloftes houden is hier alweer het volgende bericht.
Vanuit Bay of Islands naar Hamilton gereisd voor een tussenstop onderweg naar Taihape. Daar dachten we lekker ouderwets kipsate met rijst en pindasaus te eten, maar zoals wel vaker was dit weer eens niet wat we gedacht hadden en dus was het niet te vreten.
Na het eten hebben we onze favoriete hobby poolen weer uitgeoefend...oefening baar (d) (t) kunst!! Vervolgens weer iets te laat op de camping aangekomen, waardoor we onze (vergeten) was niet meer uit de droger konden halen omdat de deur van het washok op slot zat. Gelukkig kan je hier voor noodgevallen altijd de beheerder wakker maken. En ja, dit was zeker een noodgeval want onze slaapspullen zaten erin en het is hier nou niet bepaald warm s’nachts. Maar goed, de beheerder was er niet al te blij mee en vroeg meteen wanneer we weer weg gingen...
Dat was de volgende dag. We vervolgden onze reis naar Taihape en dankzij ons uitgebreidde vooronderzoek wisten we dat ook daar een holidaypark gevestigd was. Sjonge jonge, wat een chagerijnig wijf daar zeg! Maar goed, trokken wij ons niets van aan natuurlijk. Misschien had het iets te maken met het feit dat wij gingen douchen onder schoonmaaktijd, gingen eten in de tv-lounge, met vieze schoenen op vloerbedekking hadden gelopen, de heater nog aanstond (wat overigens niet eens door ons kwam, maar goed dat wist zij niet) én ook nog eens de trampoline hadden geleend...Verder heb je van ons geen last natuurlijk!
Die middag nieuwe vrienden gemaakt met de eigenaar van de lottowinkel waar wij een aantal uurtjes gebruik hebben gemaakt van het internet. Dit duurt over het algemeen bij ons nogal lang, want die site he....Maar goed, hij noemde ons al zijn vrienden want hij kende ons al 3 uur en dacht dat we de hele nacht zouden blijven. Het is dus blijkbaar helemaal niet zo moeilijk om nieuwe vrienden te maken!
De volgende dag naar Gravity Canyon. Eerst nog even langs onze lotto-vriend want we hadden weer nieuwe videoruimte waar we gebruik van wilde maken.
Gravity Canyon is zeg maar een soort van kloof tussen 2 bergen in waar je kan bungy jumpen, wat wij overigens niet gedaan hebben...en waar de flying fox is, een soort van kabelbaan waar je aan hangt die van 170 meter hoogte met 160 km/h naar beneden foxt. Dat hebben wij natuurlijk effies gedaan, was niet erg sensationeel dus hebben we de swing er ook nog ffies achteraan gedaan. Hierbij val je vanaf 80 meter hoogte naar beneden en vervolgens swing je heen en weer aan een touw. Dit was echt heel gaaf!!! En ook een heeeeel klein beetje eng :) Ow, en even voor de goeie orde: dit is de hoogste swing in de wereld!! En...we waren swing-modellen!! Voor hun nieuwe promotie filmpje en folders hebben ze gewacht tot de juiste personen langskwamen...wij! Haha, nee hoor grapje. Maar toevallig was er net die dag een fotograaf en natuurlijk wilden wij wel meewerken. Ging allemaal erg officieel, we moesten een heel formulier invullen en tekenen dat wij vrijwillig mee hebben gewerkt en dat ze het mogen showen...zal er erg charmant uizien, wij zijn benieuwd!!
Na al die spanning en sensatie gierden de adrenaline door ons lijf en hadden we echt meer actie nodig!! Tot onze blijdschap vonden we op de camping een mega-sensationele-super-spannende........trampoline!!! Dat maakte onze dag wel compleet!
De volgende dag weer vroeg ons nest uit want we hadden besloten om te gaan paardrijden in River Valley. Dit is een ontzettend mooi gebied waar je door alle heuvels die ontzettend op elkaar lijken erg snel verdwaald! En waar je over een autorit die normaal 30 minuten duurt een uur langer doet, we zijn zelfs slow-drivers genoemd toen we de weg vroegen!
Maar goed, het paardrijden was erg leuk. De rit duurde ruim 4 uur en doordat je steeds berg op en berg af ging hadden we de volgende dag overal spierpijn!!
Na het paardrijden zijn we naar Upper Hutt gereden. Volgens onze planning zouden we daar rond 18.00 uur zijn, maar het was 20.00 uur toen we aankwamen. Zegt natuurlijk helemaal niets over onze planning of rijkunsten! In Upper Hutt en omstreken woont een groot deel van José’s familie. We zijn in totaal 3 nachten gebleven, in luxe huizen met 2 badkamers en een mega-tweepersoonsbed wat totaal niet verkeerd was. Niet zo comfortabel als onze campervan natuurlijk, maar je kan niet alles hebben he! Ze hebben ons Wellington geshowt, we zijn naar een museum geweest, we hebben luxe gedineerd, we zijn naar de Paua fabriek in Carterton geweest (Paua is een schelp met een hele mooie binnenkant van regenboog-kleuren) waar Jose een aantal souvenirs heeft gekocht, we zijn wezen bowlen én we hebben het nachtleven van Wellington meegemaakt! Wat een hoeren lopen daar!! Nu denken heel wat lezers: ik neem het eerstvolgende vliegtuig naar Wellington want daar zijn ze lekker makkelijk :) Natuurlijk hebben wij ons erg goed gedragen en zien de britten ons als hele leuke, gezellige meiden met erg veel zelfrespect, haha!
Zondag hebben we na een korte nachtrust wat cd’tjes gebrand omdat we die ene cd die we al hadden een beetje wilden afwisselen. Daarna moesten we ons haasten voor de ferry naar Picton, het zuider eiland. Eenmaal daar aangekomen had de boot vertraging en vertrokken we uiteindelijk 2 uur later! Dat gaf ons even tijd om alvast wat foto’s en filmpjes te ordenen voor op onze site en om dit verhaaltje te schrijven. Op deze manier gaat het bijwerken van de site morgen ietsjes sneller en doen we er ipv 3 nog maar 2 uur over...
We zijn erg benieuwd naar het zuider eiland. Volgens iedereen die we hebben gesproken is het veel mooier dan het noorder eiland, terwijl wij dat al erg mooi vonden. Ook schijnt het zo te zijn dat het er veel kouder is...we zullen zien! En zodra wij het weten horen jullie het ook!
Haere ra,
Emmy en José
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
